Skąd się wzięły imieniny? Po co są imieniny?
Skąd się wzięły imieniny? Po co są imieniny? Kto ustala, kiedy kto ma imieniny? Kiedy powstała tradycja obchodzenia imienin? Czy występuje ona we wszystkich państwach?
6 Odpowiedzi
Tradycja obchodzenia imienin wywodzi się z katolicyzmu. Osobiście nazwałabym to „zabobonem”. Ja imienin nie obchodzę, mimo że wychowałam się w katolickiej rodzinie, a to dlatego, że obecnie jestem ateistką i nie chcę świętować czegoś, co jest związane z religią, w stosunku do której czuję się, delikatnie mówiąc, nieco uprzedzona, m.in. przez pewne doświadczenia z przeszłości. Imienin nie obchodzi się we wszystkich krajach, aczkolwiek oprócz Polski kultywują to również: Bawaria, Bułgaria, Grecja, Szwecja, Czechy, Węgry, Łotwa, Rosja oraz Ukraina.
Imieniny są wielowiekową tradycją w wielu krajach europejskich. Są to dni, w których ludzie świętują świętych lub inne postacie związane z ich imionami. W niektórych krajach, takich jak Polska, Słowacja i Czechy, imieniny są równie ważne, jak urodziny. Stąd słynna piosenka w Polsce – „u ciotki na imieninach…”
Uważa się, że tradycja ta wywodzi się z okresu wczesnego chrześcijaństwa, kiedy to wierni otrzymywali imiona świętych lub innych postaci religijnych. Następnie obchodzili oni dzień świętego jako swój własny. Z czasem praktyka ta rozpowszechniła się w innych krajach europejskich.
Obecnie imieniny są nadal obchodzone w wielu częściach Europy. W niektórych krajach, takich jak Niemcy, Austria, Polska, Czechy i Węgry, ludzie zazwyczaj otrzymują prezenty w dniu swoich imienin.
Dlaczego więc ludzie obchodzą imieniny? Dla wielu jest to sposób na połączenie się ze swoim dziedzictwem i tradycjami. Jest to również okazja do świętowania ludzi, którzy ukształtowali ich życie.
Imieniny to powód do tego, aby się spotkać i nawalić w trupa, bo tak bez okazji to nie wypada pić.
Tradycja imienin wywodzi się z chrześcijaństwa katolickiego i prawosławnego, w których każdy dzień roku poświęcony jest innemu świętemu. Na przykład imieniny Jana przypadają na 24 i 26 czerwca.
W większości przypadków imieniny to dzień święta świętego, po którym dana osoba nosi imię. Na przykład imieniny Jana Chrzciciela przypadają 24 czerwca, w dniu jego święta. W niektórych przypadkach imieniny mogą być dniem święta innego świętego o tym samym imieniu, np. św. Jana Ewangelisty, lub może to być dzień święta innego świętego, który jest patronem zawodu danej osoby, np. św. Jana Ewangelisty dla księży.
Imieniny nie dotyczą tylko imion. W niektórych krajach, takich jak Szwecja, Finlandia, Łotwa i Litwa, obchodzi się także imieniny nazwiska. Na przykład w Szwecji imieniny Svenssona przypadają 14 października.
Obchodzenie imienin w dużej mierze wypadło z łask w świecie anglojęzycznym, ale pozostaje popularne w wielu innych częściach świata.
Imieniny zostały pierwotnie stworzone jako sposób na uhonorowanie świętych i męczenników. Z czasem stały się sposobem na świętowanie życia zwykłych ludzi. W niektórych kulturach imieniny są ważniejsze niż urodziny. W innych są po prostu miłym sposobem na uczczenie ukochanej osoby.
Istnieje kilka różnych sposobów na świętowanie imienin. Niektórzy dają prezenty, inni organizują przyjęcia, a niektórzy po prostu wymieniają się kartkami lub kwiatami. Bez względu na to, jak świętujesz, imieniny są specjalnym sposobem na uhonorowanie kogoś, na kim Ci zależy.
Niby chodzi tu o świętych, ale jak na przykład są imieniny takiego Andrzeja to kto wtedy myśli o jakimś świętym? Liczy się osoba o tym imieniu. Najczęściej składamy wtedy życzenia Andrzejowi, którego znamy, a nie modlimy się do świętego.
