Moja córka się okalecza (tnie się)
Moja córka ostatnio zaczęła się okaleczać. Tnie się. O co chodzi? Dlaczego tak się dzieje? Nie chce o tym rozmawiać, bardzo się denerwuje jak poruszam temat. Co mam zrobić? Dlaczego moja córka się samookalecza? Czy powinnam z nią iść do psychologa?
6 Odpowiedzi
Samookaleczenie to próba radzenia sobie z problemami, które wynikają z różnych powodów. Podczas samookaleczania uwalniają się endorfiny, które pozwalają na łagodniejsze znoszenie bólu (wydzielają się np. podczas wypadku), te same endorfiny poprawiają nastrój, dlatego w pewnym momencie można to robić nałogowo. I dlatego często jak ktoś zrobił to raz, to zrobi kolejny. Samookaleczenie może wiązać się również z depresją, chęcią popełnienia samobójstwa (ale nie zawsze musi), myślami nihilistycznymi. Dlatego zdecydowanie należy zabrać córkę do psychologa. Prawdopodobnie nie radzi sobie z jakimś problemem, o którym najpewniej ci nie powie tak łatwo.
Lepiej wybierz się z córką do psychologa, bo to znaczy, że ona sobie z czymś nie radzi. Nie będzie to też łatwe żeby uzyskać od niej informacje, a zmuszanie jej na siłę też może nie być dobrym pomysłem. Na pewno tego nie lekceważ, tak jak wyżej napisał Kai_Chisaki, to może uzależniać w pewnym momencie, więc może ciężko jej być samej potem z tego zrezygnować. A wynika z niemożliwości poradzenia sobie z problemem, albo może być to formą samokarania się za coś.
To w miarę „normalne” zaburzenie u nastolatków. WYnika z braku akceptacji siebie i chęci skrzywdzenia samego siebie. Na pewno dziecko potrzebuje przede wszytskim Twojego wsparcia a nie wsparcia psychologa. Psycholog powinien być później. Na początku postaraj się odbudowac dobre relacje między Wami.
Jeżeli dziecko się tnie, to mogą być tego różne przyczyny. Niezależnie od nich, potrzebuje wsparcia zarówno psychologa jak i rodziny. Może się również okazać, że potrzebna jest terapia tak samo dla Ciebie jak i dla dziecka. Niestety na zaburzenia wywołane depresją, które prowadzą do samookaleczeń, to rodzina najbliższa czy przyjaciele nie pomogą. Dlatego, że jeśli zaburzenie jest związane ze złym neuroprzekaźnictwem to samo przytulanie i obecność rodzica nijak nie pomoże. Trzeba wdrożyć leki, które można dostać tylko od psychiatry. Jeżeli dziecko jednak ma żal, do rodziców, to nagła próba wtrącenia się rodzica może być odebrana jako wtargnięcie i to niechciane do strefy, w której twoje dziecko nie chce żebyś przebywała. Zatem nie zgodzę się z Młoda_Brzoza, w tym wprzypadku trzeba działać szybko, bo cięcie się może mieć związek z tzw. myślami „S”.
Przyczyną może być złamane serce przez chłopaka w połączeniu z brakiem wystarczającego wsparcia emocjonalnego i zrozumienia ze strony opiekunów dziecka.
Inną przyczyną może być to, że dziecko było ofiarą molestowania lub przemocy.
Każdy opiekun ma wpływ na zachowanie dziecka – przedszkolanka, nauczyciela, rodzic, dziadek, wujek – każdy dorosły, który spędza dłuższy czas z dzieckiem i stanowi dla niego jakiś autorytet.
Samookaleczenie to celowe, bezpośrednie uszkodzenie tkanek ciała, najczęściej dokonywane bez intencji samobójczych. Jest to sposób, w jaki osoby radzą sobie z ekstremalnym stresem emocjonalnym lub intensywnym bólem psychicznym.
Ważne jest, aby jak najszybciej poszukać profesjonalnej pomocy. Porozmawiaj z lekarzem lub szkolnym doradcą swojej córki, a także poszukaj grup wsparcia w swojej okolicy.
Ważne jest, aby zrozumieć, dlaczego córka angażuje się w takie zachowanie. Być może doświadcza uczucia złości, winy, depresji lub niepokoju, których nie jest w stanie wyrazić w inny sposób.
Ważne jest wsparcie i zrozumienie oraz stworzenie bezpiecznego środowiska, w którym będzie mogła mówić o swoich emocjach. Należy zachęcać ją do mówienia o swoich uczuciach i wspólnie znaleźć skuteczne strategie radzenia sobie z nimi, takie jak regularna aktywność fizyczna, pisanie dziennika lub rozmowa z terapeutą.
Ważne jest również zapewnienie córce struktury i rutyny. Regularny harmonogram dnia może pomóc w zapewnieniu poczucia stabilności i przewidywalności, co może zmniejszyć stres i pomóc jej poczuć się bardziej pod kontrolą. Dodatkowo należy upewnić się, że córka dostaje wystarczającą ilość snu i je pożywne posiłki.
Wreszcie, ważne jest, aby być świadomym wszelkich czynników wyzwalających, które mogą przyczynić się do samookaleczenia córki i wspólnie opracować plan radzenia sobie z nimi. Istotne jest, aby zapewnić jej pomoc i wsparcie, którego potrzebuje, aby przejść przez ten trudny czas.
