W jaki sposób twórca ukazuje rodzinny dom bohaterów „Ludzie Bezdomni”?
Jak w temacie – jak ukazywany jest dom w powieści Ludzie Bezdomni Stefana Żeromskiego? Co można powiedzieć na temat roli domu w tej powieści? Jak przedstawiony jest dom?
3 Odpowiedzi
Dla bohaterów „Ludzi bezdomnych” Stefana Żeromskiego, dom to nie jedynie miejsce zamieszkania. To również rodzina, stanowisko społeczne oraz ojczyzna. Dla bohaterów powieści dom rodzinny stanowi największą wartość. Czują z nim sentymentalną więź, a przebywając w nim są bezpieczni i szczęśliwi. Są związani z każdą nawet najmniejszą jego częścią, każdym meblem, każdą rzeczą, która się w nim znajduje. Jednak, jak już wyżej napisałem, dom u Żeromskiego to nie tylko budynek. To także rodzina dająca pomoc i oparcie w ciężkich chwilach. Tworzy ona bowiem nierozerwalną całość dającą człowiekowi schronienie w trudnych dla niego czasach. Rodzina daje bowiem miłość oraz ciepło tak potrzebne każdemu z nas. Jeśli chodzi o pozycję społeczną, istotna ona była zwłaszcza dla Judyma, pragnącego należeć do jakiejś grupy społecznej. Uważał bowiem, że w ten sposób odnajdzie swoje miejsce w społeczeństwie. Wstydził się swojego pochodzenia, dlatego to w społeczeństwie upatrywał swego rodzaju swój własny dom. Na podstawie „Ludzi bezdomnych” łatwo dostrzec, że dom to coś więcej niż miejsce, w którym się mieszka. Dom to ojczyzna, miasto, z którego się pochodzi i to także obrazuje Żeromski w swojej powieści.
Dom rodzinny bohaterów w powieści ludzie bezdomni to nie zwykły przedmiot, budynek, tylko bardziej więzi międzyludzkie, oaza bezpieczeństwa i spokoju, dom można tam bardziej określić jako stan duchowy niż jako miejsce.
Dom jest dla bohaterów wszystkim. W każdym aspekcie życia jest istotny w sensie dosłownym i przenośnym.