Pekińczyk – rasa psów
Zachęcam do dyskusji na temat tej rasy. Czy posiadacie psa rasy pekińczyk? Czy jest łatwy w wychowaniu i szkoleniu? Agresywny wobec obcych? Poniżej opis rasy:
Maść: wiele rodzajów, najczęściej pomarańczowa (ognista) lub też kremowa
Waga: 2-8 kg
Wzrost: 15-23 cm
Szkolenie: trudne
FCI-Nr: 207
Pekińczyk jest rasą bardzo starą, pierwotnie wyhodowaną w starożytnych Chinach. W 1860 roku pierwsze pekińczyki zostały przywiezione do Europy. Pod koniec XIX wieku cesarzowa Chin Tzu Hsi spisała dokładny wzorzec rasy i szczegółowe wskazówki, jak powinno się hodować psy rasy pekińczyk.
Cechami charakterystycznymi u pekińczyków są ciemne, okrągłe, duże oczy, nos szeroki z otwartymi nozdrzami, mocno owłosione przednie i tylne łapy, spłaszczony pyszczek i bujna grzywa.
Pekińczyki są psami upartymi i nerwowymi, są skłonne nawet do atakowania swojego właściciela, jeśli nie wychowa się ich odpowiednio konsekwentnie. Zazwyczaj jednak po takim ataku pekińczyk bardzo żałuje tego co zrobił i stara się przypodobać właścicielowi, aby się na niego nie gniewał. Mimo ciężkiego charakteru psy tej rasy są niezwykle urocze i budzą zainteresowanie.
Są to psy długowieczne pomimo krótkiego nosa, przez który oddychanie jest dla pekińczyka trudniejsze. Czasami u pekińczyków występują tłuszczaki (są to łagodne nowotwory).
Zachęcam do wrzucania zdjęć waszych pupili rasy pekińczyk.
15 Odpowiedzi
Miałem kiedyś pekińczyka. Pekińczyk to pies o bardzo trudnym charakterze. Mój to był jakiś wyrzucony przez kogoś, po prostu go znalazłem, nikt się nie zgłosił i go zachowałem. Miał wtedy około 8 miesięcy (tak ocenił weterynarz) ale miał bardzo negatywne doświadczenia, jacyś kretyni musieli być właścicielami.
Wystarczyło przystawić rękę do jego głowy i już chciał gryźć. Przez lata trochę złagodniał mu charakter i już nadawał się do życia z ludźmi, najgorzej było pierwszy rok. Trzeba się znać na psach i znać ich psychologię, aby mieć pekińczyka. I najlepiej nie mieć małych dzieci.
Pekińczyk to bardzo fajna rasa, ale wymaga wiedzy i doświadczenia z psami, i cierpliwości oraz bardzo dużej konsekwencji, gdyż ze względu na niski wzrost i krótkie łapy te psy bardzo lubią dominować, coś w rodzaju kompleksu napoleona.
Pekińczyk to bardzo miły dla oka i miły w dotyku pies, ale to taka ładna, niebezpieczna pułapka. Widziałem raz jak dzieciak podbiegł do pekińczyka i chciał go głaskać, a pekińczyk cap za rękę. Ale podobno można nauczyć pekińczyka aby nie był agresywny.
W mojej okolicy ktoś ostatnio wyrzucił pekińczyka, sąsiedzi go przygarnęli, nikt się nie zgłosił i już go mają ze 2 miesiące, bardzo fajny piesek, ale podobno nawet właściciela ten pekińczyk potrafi ugryźć.
Moja dziewczyna bardzo chciała mieć pekińczyka. Myślałem nawet, czy by jej nie sprawić takiego prezentu, bo jest w nich wręcz zakochana. Przeglądałem zdjęcia w necie, pieski urocze, ale ten opis charakteru… wypisz wymaluj Klaudia 😀 nie wiem, czy zniósłbym dwie tak uparte i zołzowate istotki, gdy dziewczyna przyjechałaby z psiakiem do mnie na weekend 😀
Ja miałem pekińczyka. Na starość miał bardzo poważne problemy z wydalaniem. Ale całe życie to był bardzo fajny piesek. Tylko wymagał wiedzy na temat psów, aby nauczyć go nie być agresywnym, to trudna rasa.
Kupowałem mu zawsze tę karmę dla psów tutaj, polecam, weterynarz mówił że ona jest najlepsza.
Nasz pekińczyk na starość miał poważne problemy z wydalaniem, podobno to normalne u pekińczyków. Więcej nie kupię pekińczyka, psy te mają bardzo trudny charakter. Poza ładnym wyglądem nie mają żadnych zalet.
Pekińczyk to rasa psów bardzo trudna w wychowaniu. Jak nie znacie się na psach kompletnie, nie przeczytaliście w życiu nawet jednej książki, to kupcie sobie labradora. Te psy są łatwe w obyciu. Ale oczywiście warto poszerzać swoją wiedzę na temat psów, nieważne czy ma się labradora, czy pekińczyka, czy yorka czy inną rasę.
Mój sąsiad ma pekińczyka i widziałem jak ten jego pekińczyk raz ugryzł go w rękę. Gdyby mnie mój własny pies ugryzł w rękę, sprzedałbym go. Ale wiadomo że to zazwyczaj nie wina psa, tylko głupiego właściciela, który wziął sobie za trudną rasę do wychowania.
Wszelkie te małe azjatyckie rasy są wkurzające, a jak dla mnie – zbyt wkurzające. Mój znajomy ma pekińczyka, inny ma shi tzu – w obu przypadkach psy bardzo agresywne i dominujące.
Mój pekińczyk żył przez 15 lat. Bardzo długowieczna rasa. Poprzedni nasz piesek (jamnik) żył 12 lat. Jak przyszłam na świat, to już był w domu, ale był młody. Pekińczyki to trudne psy, nie zdawaliśmy sobie z tego sprawy, ale nie mieliśmy serca, aby go gdzieś oddawać, jakoś się nam udało go wychować, ale było to kosztowne.
Ostatnio moja stomatolog w Szczecinie opowiadała mi o tym, że kupiła sobie pekińczyka. Ale ona to jest taka babka, że jak coś robi, to robi dobrze i na psach zna się lepiej, niż niejeden hodowca.
Też mam pekińczyka. Zgadzam się, że ta rasa ma trudny charakter. Jak każda taka mała rasa. Trzeba mieć jakieś pojęcie o wychowaniu psa jak chce się mieć tę rasę. Ogólnie to kochane psy, warto poświęcić im trochę czasu, a będzie się miało wspaniałego przyjaciela.
Pekińczyki to trudne psy, ale dają dużo pociechy. Mają bardziej charakter jak kot niż pies.
Jeżeli chcesz mieć pekińczyka to poczytaj o tej rasie jak najwięcej. Poza tym wiedza z wychowywania psów także się przyda. Pekińczyk to taki mały lew. Jest uparty, ale także czuły i inteligentny. Charakterek ma bardziej jak kot, niż pies 😉 Trzeba także, przy wychowywaniu pekińczyka, wykazać się cierpliwością.
