Atopowe zapalenie skóry
Jak rozpoznać atopowe zapalenie skóry? Czy choroba ta może być nabyta z wiekiem czy jest to choroba nabyta jedynie w dzieciństwie? Czy dorośli mogą na nią zachorować? Jakie są objawy tej choroby?
6 Odpowiedzi
Na początek powiem, że na atopowe zapalenie skóry na tę chwilę nie wynaleziono jeszcze skutecznego lekarstwa.
Objawy tego zapalenia można minimalizować, stosując odpowiednie kosmetyki. Atopowe zapalenie skóry zaczyna się w wieku około 6-7 lat najczęściej, ale z wiekiem uspokaja się.
Większość naukowców uważa, że ta choroba jest dziedziczona genetycznie, ale niektórzy uważają, że atopowe zapalenie skóry może zostać również wywołane przez nadmierną higienę.
Gdy ma się atopowe zapalenie skóry, trzeba unikać towarzystwa palaczy (dym źle wpływa na skórę). Trzeba też unikać ubrań z wełny, zakurzonych i brudnych pomieszczeń oraz basenów z chlorowaną wodą. Klimatyzacja też może źle działać.
Skórę trzeba natłuszczać odpowiednimi kosmetykami.
Objawem atopowego zapalenia skóry jest to, że zaczyna swędzieć. Skóra z czasem staje się coraz bardziej sucha. Przy zgięciach przy kolanach i łokciach wyskakują krostki.
Drapanie zaczyna zostawiać na skórze ślady, coraz bardziej widać przez nią żyły.
Jeżeli podejrzewasz u siebie atopowe zapalenie skóry to warto wybrać się na wizytę do dermatologa. Jeżeli to rzeczywiście jest to, to lekarz przepisze Ci odpowiednie leki, maści. Poinstruuje Cię, jak masz postępować, aby nie nasilić choroby.
Ja mam znajomego u którego ta choroba pojawiła się później. I biedny cały czas się drapie i naprawdę ma spory problem z tym. Ale dostał się do fajnego ajurwedyjskiego lekarza i po diecie kilkumiesięcznej i naturalnych specyfikach sytuacja mu się poprawia.
Atopowe zapalenie skóry jeszcze nie do końca zostało poznane, tzn. jego przyczyny nie do końca są jasno określone, na pewno zbadano że skłonności dziedziczne są jedną z przyczyn, ale nie jest to 100% pewnik. Osoba dorosła może zachorować na AZS i może to być spowodowane przez alergeny pokarmowe i czynniki środowiskowe czyli duże zanieczyszczenie środowiska w którym przebywamy, złe odżywanie, nadmierna ilości chemii używanej do higieny osobistej i za częsta higiena osobista co powoduje patologiczne zmiany w strukturach naskórka.
Najbardziej charakterystyczne objawy to świąt skóry, czerwone plany i grudki przypominające liszaj- pojawiające się w określonych miejscach na ciele czyli łokcie, kolana, kark, stopy, twarz, skóra jest bardzo sucha i podrażniona. Objawy te mogą pojawiać się okresowo, często po kontakcie z alergenem.
W celu rozpoznania tej choroby najlepiej udać się do lekarza dermatologa i on określi czy na pewno to AZS, ale objawy są dość charakterystyczne i warto obserwować swoje ciało.
Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba skóry, którą można rozpoznać po następujących objawach:
-
Swędzenie
- Intensywny świąd to główny i najbardziej charakterystyczny objaw AZS
- Może prowadzić do drapania i uszkodzenia skóry
-
Suchość skóry
- Skóra jest wyraźnie sucha, szorstka i łuszcząca się
-
Zaczerwienienie
- Widoczne obszary zaczerwienienia na skórze, szczególnie w miejscach typowych dla AZS
-
Charakterystyczna lokalizacja zmian
- U niemowląt: policzki, czoło, głowa
- U dzieci: zgięcia łokci i kolan, szyja, nadgarstki, kostki
- U dorosłych: twarz, szyja, dekolt, zgięcia łokci i kolan
-
Pogrubienie skóry
- W miejscach przewlekłego stanu zapalnego skóra może być zgrubiała (lichenifikacja)
-
Pęcherzyki i strupy
- Mogą pojawić się małe, swędzące pęcherzyki, które po rozdrapaniu tworzą strupy
-
Okresowość objawów
- Objawy mogą się nasilać i ustępować (zaostrzenia i remisje)
-
Współwystępowanie innych chorób atopowych
- Często AZS towarzyszy astma lub alergiczny nieżyt nosa
-
Wrażliwość na czynniki drażniące
- Skóra reaguje na różne czynniki, takie jak detergenty, wełna, stres czy zmiany temperatury
-
Charakterystyczny wygląd twarzy
- U niektórych osób może występować podwójny fałd pod dolną powieką (fałd Dennie-Morgana)
Od lat zmagam się z atopowym zapaleniem skóry (AZS). Chciałabym się z Wami podzielić, jak to u mnie wygląda – może ktoś się odnajdzie w moim opisie?
Moje AZS to jak rollercoaster – raz jest lepiej, raz gorzej. Ale kilka rzeczy jest zawsze:
- Świąd – och, ten okropny świąd! Czasem mam wrażenie, że zwariuję od tego drapania. Najgorzej jest w nocy, kiedy próbuję zasnąć.
- Suchość skóry – moja skóra jest jak pustynia, ciągle się łuszczy. Bez tony balsamu nie wychodzę z domu!
- Czerwone plamy – mam je głównie w zgięciach łokci i kolan. Czasem wyglądają jak mapka ?
- Wrażliwość na wszystko – serio, WSZYSTKO! Nowy proszek do prania? Atak. Stres w pracy? Atak. Zmiana pogody? Atak!
- Zgrubiała skóra – w miejscach, gdzie ciągle się drapię, skóra zrobiła się grubsza i szorstka.
Najgorsze jest to, że ludzie często nie rozumieją. „Czemu się tak drapiesz?”, „Może to alergia na coś?”, „Spróbuj tego kremu, mojej cioci pomógł!”. Ech, gdyby to było takie proste!
Ale nie jest tak źle! Nauczyłam się żyć z AZS. Mam swoje sposoby – nawilżam skórę jak szalona, unikam drażniących tkanin, stosuję leki przepisane przez dermatologa. I wiecie co? Czasem mam okresy, kiedy jest naprawdę dobrze!
