Amblyopia – czy można wyleczyć?
Czy można wyleczyć brak widzenia przestrzennego (obuocznego) w dorosłym życiu?
4 Odpowiedzi
AMBLYOPIA (LENIWE OKO) – PRZYCZYNY
Amblyopia (leniwe oko) powstaje w wieku dziecięcym. Kluczowym okresem jest czas od urodzenia do 6. roku życia. Jeśli w tym czasie na oko zadziała jakikolwiek czynnik szkodliwy, upośledzający prawidłowe widzenie, może dojść do powstania leniwego oka. Najczęściej takim czynnikiem jest zez jednego oka. Dochodzi wtedy do sytuacji, w której jedno oko widzi prawidłowo, zaś drugie – nie. Nie wiadomo, dlaczego mózg hamuje przepływ informacji z oka zezującego (lub chorego z innego powodu). Mimo, że oko jest zbudowane prawidłowo, przestaje widzieć – mózg nie odbiera płynących z niego informacji wzrokowych. Dochodzi do niedowidzenia.
AMBLYOPIA (LENIWE OKO) – LECZENIE
Jeżeli niedowidzenie nie zostanie wyleczone odpowiednio wcześnie, jeszcze w dzieciństwie, wada pozostaje na całe życie. Z czasem prawidłowe widzenie zostanie zachowane tylko w jednym (zdrowym) oku. Rozpoznanie amblyopii (leniwego oka) stawia okulista, który bada ostrość wzroku, ruchomość gałek ocznych oraz zdolność widzenia obu oczu. Badanie przeprowadza się po zakropleniu do oczu specjalnych kropli – dzięki temu jest dokładniejsze.
Leczenie amblyopii (leniwego oka) polega na wykonywaniu ćwiczeń mięśni poruszających gałką oczną oraz na stosowaniu specjalnych okularów z możliwością zasłonięcia zdrowego oka. Wymusza to patrzenie „leniwym okiem”.
JAK MOŻNA ZAPOBIEC ROZWINIĘCIU SIĘ AMBLYOPII?
Aby zapobiec powstaniu amblyopii, zezujące dzieci, które ukończyły 6. miesiąc życia, należy skonsultować u okulisty i odpowiednio wcześnie rozpocząć leczenie.
Kontrola u okulisty przede wszystkim! Szczególnie jak się zauważa jakieś nieprawidłowości, że dziecko nie widzi poszczególnych przedmiotów albo oko jest choćby lekko krzywe. Można w ten sposób uratować przyszłość dziecka. Może nie będzie musiało całe życie borykać się z tym problemem. Wszystko zależy od zaangazowania w jego zdrowie ze strony rodzica.
U zdrowych osób światło docierające do oczu przekazywana jest do mózgu w formie sygnałów. U osób u których rozwija się amblyopia dochodzi do nieprawidłowej współpracy któregoś z oczu z mózgiem. Między narządem wzroku a mózgiem nie ma prawidłowej komunikacji.
Problem ten występuje głównie u dzieci i leczy się to w ten sposób, że zasłania się dominujące około aby wymusić na tym nie wiem oku intensywniejsze o pracę. Alternatywnie podaje się krople dobrze widzącego oka i wtedy też wysiłek skupia się na słabiej widzącym oku.
Można także leczyć to operacyjnie, szczególnie w przypadku zeza lub opadającej powieki.
Leczenie amblyopii, czyli tak zwanego leniwego oka, polega głównie na wykonywaniu ćwiczeń mięśni poruszających gałką oczną. Stosowane są również specjalne okulary zasłaniające zdrowe oko. Wtedy leniwe oko jest zmuszone do patrzenia. To oczywiście robimy w przypadku dziecka.
Dla osoby dorosłej jedyne wyjście to operacja.
Może być tak, że amblyopia jest wywołana jakąś chorobą – np. opadanie powieki, albo wrodzona zaćma. Wtedy trzeba wyleczyć tę chorobę w pierwszej kolejności.
Czyli w dorosłym wieku żadne zabiegi nie pomogą?