Jak poprosić rodziców o wizytę u psychologa?
Jak poprosić rodziców o wizytę u psychologa? Co powiedzieć rodzicom? Jak powiedzieć rodzicom o problemach psychicznych? Czy psycholog powie rodzicom wszystko, o czym z nim rozmawiam? A co, jak mama nie chce zapisać do psychologa? Jak rozmawiać z psychologiem? Wizyta u psychologa osoby niepełnoletniej przebiega bez rodziców, prawda?
5 Odpowiedzi
Pytanie jest takie, czy naprawdę masz jakieś problemy, czy może naoglądałeś się jakiegoś filmu lub serialu i chcesz na siebie zwrócić uwagę.
Córka mojego brata strasznie chciała do psychologa, twierdziła że się źle czuje, ale się okazało, że naoglądała się jakiegoś głupiego serialu i chciała być taka, jak główny bohater czy tam bohaterka, który chodził do psychologa.
Jeśli dziecko ma problemy psychologiczne i rodzice tego nie widzą i samo musi prosić o wizytę u psychologa, to ja nie wiem co już się z tym światem dzieje.
Jeśli naprawdę czujesz, że jest z Tobą coś nie tak, a rodzice Cię ignorują – idź do pedagoga szkolnego. Albo do wychowawcy twojej klasy.
Jeśli czujesz, że potrzebujesz wizyty u psychologa, to znaczy, że tak jest. To nie oznacza zaraz, że jesteś chorym psychicznie człowiekiem, który musi być zamknięty w gumowych ścianach, ale możesz mieć problem, z którym sobie nie radzisz samodzielnie.
W tym przypadku odradzanie wizyty u psychologa jest jedną z najgorszych rzeczy. Wiadomo w średniowiecznej Polszy dalej chodzenie do psychologa jest wręcz ogromnym wstydem i jednoznacznie kojarzy się co mniej wykształconym ludziom z byciem debilem gadającym do siebie, ale jednak nie powinno się rezygnować z wizyt.
Psycholog nie powinien mówić jeśli nie wyrazisz zgody. Jest zobowiązany do milczenia, dlatego jeśli by wygadał, to znaczy, że złamał zasady jakie go obowiązują. Jeżeli mu nie udzielisz pozwolenia to nie powinien mówić o tym nikomu.
Rozmowa z psychologiem może przebiegać bez obecności rodziców. Oczywiście możesz wyrazić zgodę, by rodzic z tobą wszedł do gabinetu, ale również możesz tego zabronić.
Porozmawiaj szczerze z rodzicami na ten temat, jeśli się nie zgodzą spróbuj porozmawiać z kimś z rodziny, komu ufasz, dziadkom, albo jeśli masz starsze rodzeństwo to im powiedz. Ewentualnie możesz jeszcze zapytać szkolnego pedagoga, albo nauczycieli – tylko pamiętaj, żeby wybrać takich, którym ufasz w jakimś stopniu i którzy nie budzą twoich wątpliwości.
Wstępnie pedagog lub psycholog szkolny może ocenić sytuację.
Takie sytuacje się zdarzają, ale nie można tego zakładać z góry. Najpierw najlepiej iść do psychologa szkolnego / pedagoga i on powinien ocenić sytuację.