Zasady pisowni wyrazów z „ó” i „u” – kiedy stosujemy ó, kiedy u
Jakie są zasady pisowni wyrazów z literą ó? Kiedy stosuje się literę ó, a kiedy u, jaka jest różnica? Jak mogę rozpoznać, czy w danym wyrazie muszę zastosować ó, czy u?
4 Odpowiedzi
„U” piszemy przede wszystkim w rzeczownikach z końcówkami: „-un”, „-unek”, „-uchna”, „-uszka”, „-uszek”, „-uch”, „-us”, „-usia”, np. zwiastun, podaruek, córuchna, staruszka, łańcuszek, maluch, raptus i mamusia.
„U” piszemy także w czasownikach z końcówkami: „-uj”, „-ujesz”, „-uje”, dla przykładu: rysuję, rysujesz, rysuje
„U” piszemy też w czasownikach typu: kuć, czuć, pruć, snuć, np.:kuję, czuje, pruję, snuję.
Ó piszemy z kolei, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu bądź w innych wyrazach na: o, a oraz e, na przykład: stół – stoły, przyjaciółka – przyjaciel, powtórzyć – powtarzać.
Ó piszemy także w wyrazach z końcówką „-ów”, np.: Opatów, z lasów, chłopców.
Ó piszemy też w wyrazach zakończonych na: – ówka, dla przykładu: pocztówka, złotówka.
Wyjątki od tej zasady: skuwka, wsuwka, zasuwka.
Ó piszemy także w wyrazach zakończonych na: – ówna, np.: Nowakówna
Ó piszemy też na początku wyrazów, jak w wyrazach: ósemka, ósmy, ów, ówczesny, ówcześnie oraz ówdzie.
Najważniejsze zasady pisowni u oraz ó:
U stosujemy, gdy rzeczowniki kończą się w następujący sposób:
un
unek
uchna
uszek
uszka
uch
usia
us
Wtedy stosujemy u zwykłe.
Z kolei w czasownikach stosujemy „u” gdy kończą się na:
uj
ujesz
uje
Stare powiedzenie z podstawówki – uje się nie kreskuje 🙂
U piszemy w czasownikach typu: kuć, pruć, czuć, kłuć, snuć,
np.: snuję, kłuję.
Ó piszemy, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: o, e, a
wół – woły
wiózł – wiozłem
trójka – troje
zniósł – zniesie
przyjaciółka – przyjaciel
siódmy – siedem
mówić – mawiać
skrót – skracać
powtórzyć – powtarzać
Ó piszemy też w zakończeniach ów i ówka, np.
Tarłów
Opatów
chłopców
parówka
żarówka
złotówka
Są 3 wyjątki:
skuwka, wsuwka, zasuwka.
Gdy nazwisko kończy się na ówna, też piszemy ó, np. Nowakówna, Lauksówna.
System edukacji jest trochę śmiesznych. Zamiast wkuwać na pamięć zasad gramatycznych, uczniowie powinni dużo czytać i wtedy nie mieliby problemów z ortografią. Trzeba jednak dać jakieś sensowne książki dzieciom do czytania, aby polubiły czytanie. Obecny kanon lektur odstrasza ludzi na całe życie od czytania.
Ja mam problem z językiem polskim, a mój szef mówi w czterech językach i pisze. Ja nie wiem jak to jest możliwe.
