Jak długo zrasta się ścięgno Achillesa?
Jak długo zrasta się ścięgno Achillesa? Ile trwa zrastanie się ścięgna? I czy w ogóle ścięgno Achillesa się zrasta? Mam nadzieję, że tak. Czy można jeździć samochodem z zerwanym ścięgnem achillesa? Czy jazda samochodem jest dozwolona i czy w ogóle da się?
3 Odpowiedzi
Mój wujek miał zerwane ścięgno Achillesa a jest wf-istą i aktywnym sportowcem, więc było to wyjątkowo niedogodne 🙂 Jeżeli chodzi o jazdę samochodem to faktycznie dość długo nie jeździł.(Przy lewych Achillesie i samochodzie w automacie nie byłoby problemu ) ;P
Proces zrastania Achillesa jest niestety długi. Po około 6 miesiącach blizna jest już silna ale cały proces przebudowy ścięgna trwa około 2 lata.
Proces zrastania się ścięgna Achillesa jest złożony i może trwać od kilku miesięcy do roku, w zależności od stopnia uszkodzenia i zastosowanego leczenia. Oto kluczowe informacje:
-
Fazy gojenia:
- Faza zapalna: trwa około 48-72 godzin po urazie.
- Faza naprawcza: od kilku tygodni do kilku miesięcy.
- Faza remodelingu: może trwać nawet do roku.
-
Czas powrotu do pełnej sprawności:
- Po całkowitym uszkodzeniu ścięgna Achillesa: 4-8 miesięcy.
- Pełna regeneracja i powrót do aktywności sportowej: może trwać do roku.
-
Czynniki wpływające na czas gojenia:
- Stopień uszkodzenia ścięgna
- Wiek pacjenta
- Ogólny stan zdrowia
- Zastosowana metoda leczenia (operacyjna lub zachowawcza)
- Intensywność i regularność rehabilitacji
-
Etapy rehabilitacji:
- Wczesna faza (0-2 tygodnie): unieruchomienie, kontrola obrzęku i bólu.
- Faza pośrednia (2-6 tygodni): stopniowe przywracanie zakresu ruchu.
- Faza późna (od 7 tygodnia): wzmacnianie mięśni, poprawa propriocepcji.
Ważne jest, aby ściśle przestrzegać zaleceń lekarza i fizjoterapeuty, gdyż przedwczesne obciążanie ścięgna może prowadzić do ponownego urazu i wydłużenia czasu gojenia. Pełny powrót do zdrowia wymaga cierpliwości i systematycznej rehabilitacji.
Jako osoba, która przeszła przez proces leczenia zerwanego ścięgna Achillesa, mogę powiedzieć, że to długa i wymagająca cierpliwości droga. W moim przypadku cały proces trwał około 6 miesięcy, zanim mogłem wrócić do normalnej aktywności, ale pełny powrót do formy zajął mi prawie rok.
Pierwsze 6-8 tygodni spędziłem w gipsie lub specjalnym bucie ortopedycznym. To był najtrudniejszy okres – całkowite unieruchomienie i konieczność poruszania się o kulach. Pamiętam, jak niecierpliwie czekałem na każdą wizytę kontrolną, mając nadzieję na postęp.
Po zdjęciu unieruchomienia rozpoczęła się intensywna fizjoterapia. Początkowo skupialiśmy się na odzyskiwaniu zakresu ruchu w stawie skokowym. To było bolesne, ale z każdym dniem czułem poprawę. Około 3-4 miesiąca po urazie zacząłem delikatnie obciążać nogę i pracować nad siłą mięśni łydki.
Kluczowym momentem było dla mnie rozpoczęcie chodzenia bez kul, co nastąpiło około 4 miesiąca. Pamiętam uczucie radości, ale też strachu przed ponownym urazem. Rehabilitacja trwała nadal, stopniowo zwiększając intensywność ćwiczeń.
Po 6 miesiącach wróciłem do codziennych aktywności, ale nadal czułem, że noga nie jest w pełni sprawna. Dopiero po około roku od urazu poczułem, że mogę bez obaw wrócić do uprawiania sportu.
Cały ten proces nauczył mnie cierpliwości i szacunku dla własnego ciała. Zrozumiałem, jak ważne jest dokładne przestrzeganie zaleceń lekarza i fizjoterapeuty. Choć był to trudny czas, teraz mogę powiedzieć, że moje ścięgno Achillesa jest w pełni wyleczone i mogę cieszyć się aktywnością fizyczną jak przed urazem.
