Jakie postawy przyjmuje człowiek wobec przemijania?
Jakie postawy przyjmuje człowiek wobec przemijania? Jakie może być nastawienie człowieka do przemijania? Jaką postawę może przyjąć człowiek? Jak ludzie postrzegają przemijanie?
5 Odpowiedzi
Wydaje mi się, że mogą być dwie postawy: próba zrozumienia przemijalności i jej akceptacji lub kurczowa próba zaprzeczenia przemijalności i w zwązku z tym stała wewnętrzna walka ze sobą.
Kiedy przydarza się w życiu doświadczenie staty czy też przemijania, to może ono zostawić na człowieku piętno na całe jego życie. Poza tym sa różne poziomy psychologiczne przemijania i rozmyślania nad tym.
Dla jednych przemijanie to okazja, którą można do czegoś wykorzystać. Dla przykładu wszelkie zrzeszenia religijne (chrześcijaństwo, islam, wierzenia animistyczne, hinduzim) – wykorzystują przemijanie dla osiągania korzyści finansowanych. Ludzie chętnie zapłacą, aby kupić sobie miejsce w nieistniejącym niebie. Przy okazji część ludzi też czerpie z tego korzyści, ponieważ wierzą, że pójdą do nieba, jak będą płacić i będą posłuszni zrzeszeniu religijnemu. Problem polega na tym, że żadnego nieba nie ma.
Przemijanie napędza rozwój i kreatywność ludzi. Wielu naukowców chce coś osiągnąć w życiu, zanim odejdą z tego świata.
Wielu naukowców też tworzy postęp w dziedzinie medycyny i biologii, aby to przemijanie spowolnić i jak najbardziej wydłużyć ludzkie życie.
Szczepionki, antybiotyki, leki – wszystko to zostało wynalezione dlatego, iż mamy przemijanie i chcemy je jak najbardziej spowolnić. Oczywiście nie jest to jedyny powód, ale jeden z wielu.
Postawy człowieka wobec przemijania są zróżnicowane i indywidualne. Przede wszystkim, jest to naturalna reakcja na stratę, która może obejmować pięć etapów żałoby według Elisabeth Kübler-Ross: zaprzeczenie, gniew, targowanie się, depresję i akceptację, choć nie każdy przechodzi przez nie w sposób progresywny.
W obliczu przemijania, niektórzy mogą odczuwać głęboki smutek i skupić się na wspomnieniach o straconej osobie, inni natomiast mogą próbować stłumić swoje uczucia, choć takie podejście zazwyczaj nie pomaga w długotrwałym radzeniu sobie z żałobą.
Wielu ludzi dostrzega wartość w dzieleniu się swoim smutkiem z innymi, którzy doświadczyli podobnych strat, czy to przez uczestnictwo w rytuałach, takich jak ceremonie pogrzebowe, czy poprzez rozmowy o zmarłym.
Często również, osoby doświadczające żałoby starają się akceptować swoje emocje, dbać o samych siebie i pomagać innym, którzy również cierpią.
