Pochodzenie słowa „wiedźma” – skąd wzięło się słowo „wiedźma”?
Jakie pochodzenie ma słowo wiedźma? Skąd wzięło się słowo „wiedźma”? Skąd wywodzi się słowo wiedźma?
2 Odpowiedzi
W staroruskim „wiedma” oznaczało „ta, która wie”. Kościół nigdy nie lubił myślących i niezależnych kobiet, które wnosiły coś do społeczeństwa. Żadna religia tego nie lubi, im większy wpływ religii na rządy, tym bardziej zniewala i podporządkowuje się kobiety. Dlatego w średniowieczu, kiedy Kościół rządził wszędzie (de facto, rządy to były tylko marionetki) kobiety myślące, niezależne, wnoszące coś do społeczeństwa, inteligentne – były palone na stosach jako wiedźmy. Wiedźma miało wtedy negatywne konotacje. I do dziś tak już zostało.
Gdziekolwiek rządzi religia, jest tam zacofanie, mnóstwo zła i cierpienia, niesprawiedliwe traktowanie i wykorzystywanie jednych przez drugich.
Jak sama nazwa wskazuje, WIEDŹMA to „ta, która wie”. Z językowego punktu widzenia WIEDŹMA to bardzo ciekawe słowo. Wyjątkowa pod względem budowy nazwa wykonawcy czynności utworzona przyrostkiem *-ьma od prasłowiańskiego czasownika *věděti „wiedzieć”.
Słowo to, często w wielu narodach kojarzone było ze złem, negatywnością. Wiedza, którą posiadały kobiety nazywane tym określeniem mogła być wykorzystana w niecnym celu, tak przynajmniej sądzili uwcześni duchowni i władza kościelna.
