Jakie zarzuty stawia szlachta królowi w satyrze „Do Króla”?
Jakie zarzuty stawia szlachta królowi w satyrze „Do Króla”? O co król jest oskarżony przez szlachtę w tej satyrze?
3 Odpowiedzi
Zarzuty stawiane królowi w tej satyrze to: bycie zbyt dobrym władcą, zbytnia wyrozumiałość, za małe doświadczenie, zbyt duża mądrość, bycie Polakiem, bycie zbyt młodym (na pełnienie tej funkcji), zostanie królem mimo braku królewskiego pochodzenia.
Szlachta w satyrze „Do Króla” stawia królowi szereg zarzutów związanych z jego zachowaniem i zarządzaniem państwem. Król jest oskarżony o przepuszczenie rady i książąt oraz o skłonność do wprowadzania reform bez porozumienia z ludem. Król jest również oskarżony o wprowadzanie zmian w religii i prawach bez zgody ludu. Według szlachty, król unika prawdy i prowadzi życie pełne luksusów i uciech. Ponadto król jest oskarżony o wspieranie i ochranianie bogatych, kosztem pozbawiania słabych ich własności.
W satyrze „Do Króla” autorstwa Ignacego Krasickiego szlachta stawia królowi następujące zarzuty:
- Brak troski o dobro kraju – szlachta oskarża króla o zaniedbywanie spraw państwowych.
- Uleganie obcym wpływom – zarzuca się władcy, że jest zbyt podatny na wpływy zagranicznych mocarstw.
- Nepotyzm i faworyzowanie – król jest krytykowany za obsadzanie ważnych stanowisk swoimi faworytami, często niekompetentymi.
- Rozrzutność – szlachta zarzuca królowi trwonienie pieniędzy na zbytki i rozrywki.
- Słabość charakteru – władca jest przedstawiany jako osoba niezdecydowana i słaba.
- Brak szacunku dla tradycji – zarzuca się królowi odchodzenie od staropolskich zwyczajów i wartości.
Warto zauważyć, że satyra ta jest formą krytyki nie tylko samego króla, ale także ogólnego stanu państwa polskiego w XVIII wieku. Krasicki, mimo że krytykuje władcę, w rzeczywistości kieruje swoje ostrze satyryczne w stronę całej szlachty i jej wad.
